Monday, November 5, 2018

ඉබාගාතේ ගිය ගමනක්.

අපේ තුන්වෙනි අවුරුද්ද ඉවර වෙලා අපිට සතියක් විතර නිවාඩුවක් හම්බුනේ හරියට නිකම් කොහෙ හරි ගිහින් වරෙන් කියලා අපිට කියනවා වගේ.. ඉතින් අපිත් ඒ වගේ අවස්ථාවකින් උපරිම ප්‍රයොජන ගන්න ඕනේ හින්දා ඉක්මනටම සෙට් වෙලා තීරණයක් ගත්තා. හරි.. බයික් වලින් යන්.. අන්තිම තීරණේ.. එල . ඒත් කොහෙද යන්නේ.. ටෙන්ට් දෙකක් විතර සෙට් කරගත්තා නම් ඔය කොහෙ ගියත් කමක් නෑනේ.. ඔහොම තමා අපේ උන්. හරි ඔන්න ඔහොම කොහොමින් කොහොමින් හරි  වරුණයි ,කුශානුයි ,දුලාජුයි , අමිලයි, ඔසඳයි ,මමයි ,රන්දිකයි රන්දිකගේ අයියයි ගමනට සෙට් වුණා. රන්දිකයි රන්දිකගේ අයියයි කාර් එකෙන් ගමනට සෙට් වුණ එක අපිට ලොකු උදව්වක් වුණා කියලා අපිට ගමන පටන් ඇරන් ටික වෙලාවකින්ම තේරුණා.

කරවනැල්ලේදී
අපි ගමන පටන් ගත්තේ තැන් තැන් වලින්.. මමයි අමිලයි වේයන්ගොඩින් ගමන පටන්  ගත්තා. ඔසඳයි වරුණයි අවිස්සාවේල්ලට ආවේ දුලාජුයි කුශානුයි අවිස්සාවේල්ලට බස් එකේ එන හින්දා .කොහොම හරි අපි කරවනැල්ලට ඇවිත් ටික වෙලාවකින් අනිත් හතර දෙනාත් කරවනැල්ලට සෙට් වුණා. අපි හය දෙනා නමෝ විත්තියෙන් ගමන පටන් ගත්තා. අපේ පළවෙනි නැවතුම වෙලා තිබ්බේ අවිස්සාවේල්ල නුවර එළිය පාරේ ගිනිගත්හේන ටවුන් එක පහුවුනාම තියෙන නොර්වුඩ් කැරොලිනා පාර හැරෙන හන්දිය. මොකද එතනින් තමා රන්දිකයි රන්දිකගේ අයියයි සෙට් වෙන්නේ අපේ ගමනට.කරවනැල්ල පහුකරලා ටික දුරක් ගියාම වී ඔයේ පාලම  හරහා අපි යටියන්තොට නගරයට ආවා.. මේ හරියෙදි අපේ පාලුව තනිකම කාන්සිය නිවන්නේ  තරුණ කැළණි ගග.පාරත් ගගත් අතර තියෙන පටු ඉඩේ වුණත් එක දිගට පිහිටලා තියෙන ඩිංකි බෝට්ටූ කුලියට දෙන තැන් දැක්ක ගමන්  අපි දැන් කිතුල්ගලට ළංවෙලා බව දැනුනා. තරුණ ජවයෙන් ඇදෙන කැළණි නදියේ සුදු පාටට හැපිලා බිදෙන පෙන පිඩු අස්සෙන් බෝට්ටු වලින් ගග තරණය කරන එක අභියෝගාත්මක ක්‍රීඩාවක් විදිහට ලංකාවේ වැඩි වශයෙන් ප්‍රචලිත වුණේ ආසන්න කාලයේ වුණත් මේ තැනට ඇදී එන සංචාරක ඝනත්වය නම් ඉතාමත් වැඩියි.දුකට ඇති කාරණය වනුයේ කැළණි නදිය හරස් කර නිර්මාණය කරන්න පුලුවන් අන්තිම විශාල ජලාශය වන බ්‍රෝඩ්ලන්ඩ්ස් ඉදිවෙන්නේ මේ ක්‍රීඩාවේ යෙදෙන ප්‍රදේශයට මදක් ඉහලින්.එම නිසා මේ ක්‍රීඩාවේ අනාගතය දැන් පවතින්නේ යම් අනතුරුදායක අඩියකයි.
 
තවත් ටික දුරක් ගිනිගත්හේන දෙසට එද්දී ඉස්සරහින් එන වාහන වල  සංඥා අනූව පොලීසියෙන් ඉස්සරහ සිටින බව අපි දැනන් සිටියෙන් පරිස්සමින් ගියද අපේ වරුණ කලේ හරියටම පොලීස් නිළධාරීන් සිටින තැනදීම වංගුවේදී අපිව ඉස්සර කිරීමයි. ඉන්පසු එම ස්ථානයෙන් විනාඩි 10 කින් පමණ ගැලවීමට හැකිවූයේ අපේ සියලු දේ පාවා දීමෙනුත් වරුණගේ උතුම් පරිත්‍යාගයකුත් නිසාය..

නෝටන් බ්‍රිජ් ජලාශය
ඉන්පසු කිසි උපද්‍රවයකින් තොරව කැරොලිනා හන්දියට ගිය අපිට රන්දිකලත් සෙට් වුණා. මේ පාර තමා කොළඹ ඉදන් ශ්‍රී පාදේ නගින්න එන අයට තියෙන ළගම පාර. මාරම ලස්සන පාරක් ටිකක් අබලන් තත්වයේ තිබුණත් වටේ පිටේ නෙත් ගැටෙන සුන්දර දර්ශන වලින් හිතේ මහන්සිය අමාරුව නැතිවෙනවා.දගර ගැසුණු පාර එක පැත්තකින් තියෙන බෑවුමේ නිම්නය දිගේ  ලක්ශපාන දිය ඇල්ලත් ඇබර්ඩීන් දිය ඇල්ලත් ජනනය කිරීමෙන් මහන්සි වුණු කැලණි ගගේ එක ප්‍රධාන අත්තක් වුණු කෙහෙල්ගමු ඔය ගලන් යනවා.පාර හරහා වැටුණු දිය පාරවල් නිමක් නැතුව අපේ පාලුව නිවනවා.
 නෝටන් බ්‍රිජ් වලදි අපිට නෝටන්බ්‍රිජ් ජලාශයේ බැම්ම දිගේ යන්න අවස්තාවක් හම්බෙනවා.


 ශ්‍රීපාද කදුවැටියේ පරිවාර කදු වැටියක් වුණු සප්ත කන්‍යා කදු කුමාරියන්ගේ දර්ශනය පාරේ යන එන අයගේ හිතේ මහන්සිය නිවන්නේ සොදුරු දසුනක් මවා පාමින්. නෝටන්බ්‍රිජ් ජලාශය අසල මං සන්ධියේ රදවලා තියෙන ගුවන් යානා රෝදය හැත්තෑව දශකයේ සිදු වෙච්චි සප්ත කන්‍යා ගුවන් අනතුරේ අදුරු මතකයේ ඉතුරු වී ඇති සංඛේතයකි. කෙහෙල් ගමු ඔයේ දියවර පිසන් එන සුළග මැද්දෙන් අපි කාසල්රී ජලාශයට සේන්දු වුණා. කාසල්රී ජලාශයට මුහුණලා තියෙන සුන්දරම භූමි භාගයක පිහිටලා තියෙන විදුලි බල මණ්ඩලයේ සංචාරක බංගලාව ගාව මදකට අපිට නවත්තන්න වුණේ අපේ රන්දිකගේ ඉතාම දැඩි අවශ්‍යතාවයක් නිසා.

කාසල්රී ජලාශය

ඉන්පසුව අපි ළගා වුනේ හැටන් සිට දික්ඔය හරහා බගවන්තලාව පාරට . සිරීපාද අඩවියේ සීමාවේ පිහිටලා තියෙන මේ ප්‍රදේශය තේ වගාවේ ඉහළම ව්‍යප්තියක් තියෙන පැත්තක්.අපිට ඒ වෙද්දී නම් කුසගින්නත් හොදටම දැනෙමින් තිබුනත් අහස පුරා එක්‍ රැස් වෙමින් තිබ්බ වැහි වලාකුලු පෙල අපිව දිරිමත් කරේ වැස්සට කලින් පුලුවන් දුරක් පලයන් කියනවා වගේ.අපි නෝවුඩ්  වලින් බගවන්තලාව පැත්තට හැරුණා.නෝවුඩ් වලදි කඩයකින් කමු කියලා හිතාගෙන ආවත් නෝවුඩ්  වල එහෙම කෑම කඩයක් හොයාගන්න අමාරු වුනා.
නෝවුඩ්
 ඉන්පස්සේ අපි බගවන්තලාව ඔය දෑලේ වැටිලා තිබුණු සුන්දර බගවන්තලාව හරහා බලන්ගොඩ වෙනකම් ඇදෙන මාර්ගයට අවතීර්ණ වුණත් සුලු දුරක් යනවිටම වර්ශාව ඇද හැලෙන්නට වුණා.
අපේ ගමනාන්තයට කලුවර වන්නට පෙර යා යුතු නිසාත් කුසගින්න ඒ වන විට ඉහිලිය නොහැකි තරම් වූ නිසාත් රන්දිකගේ කාරයේ අපේ ගමන්මලු නොතෙමා රැගෙන යා හැකි බැවිනුත් අපි යලිත් වැස්සේම ගමන් ඇරඹුවෙමු.අප  හිත් වලට  අස්වැසිල්ලක්  වූයේ කෙටි ගමනකින්ම හමුවූ ටයිසීන් කඩමණ්ඩියේදී  අපේ කුසගින්න නිවා ගැන්මට සුදුසු කඩයක් හමුවීම නිසාය. කඩයේ තිබූ ආහර  එකින් එක ඉවර කරගෙන ගිය අපි අන්තිමට නැවතුණෙ කඩේ තිබූ පාන් ගෙඩි දෙකකටද වගකීමෙන් අනතුරුවය. අපි අවසානයේදී තේ ඇනවුම් කරද්දී කඩේ මුදලාලිටද සැනසුම් සුසුමක් හෙලෙන්නට ඇත.හොදින් කුසවල් සන්තර්පණය කරගත් අපි නැවත වැස්සේම ගම්න් ඇරඹීමු. වර්ශාව හේතුවෙන් ජංගම දුරකතන ද ගමන්මලු වල දමා තිබුණෙන්  එම බගවන්තලාව ආශ්‍රිත ප්‍රදේශයේ සුන්දරත්වය හිතේ පමණක් සටහන් කරගැන්මට අපට සිදුවිය. ඇත්තෙන්ම බගවන්තලාව ප්‍රදේශය පාරාදීසයක් බදුය. මද වැස්ස මැද මතුවූ මීදුමත් අතරින් පතර මතු වුණු කදු සිරසුත් ඉතාමත් සාරවත්ව පැතිරී තිබුණු තේ වගාවත් එම සානුව හරහා ඇදී යන බගවන්තලා ඔයත් එකට එක්වූ කල මැවෙන අරුමය ඔබටද මෙය කියවන විට  දැනෙන්නට ඇති බව මට සිතේ.
"මල්ලී ගස් වැටිලා ඇති පාරේ  පරිස්සමට යන්න .." බගවන්තලාව කඩමණ්ඩියේදී බලංගොඩ පාර ගැන අපි බස් රථ රියදුරෙකුගෙන් ඇසූ විට උපදෙසක්ද සමගින් හේ අපිට මග කියා දුන්නේය. ශ්‍රීපාද රක්ෂිතයේ නැගෙනහිර සීමාවත් මහ එළිය තැන්නේ (හෝර්ටන් තැන්නේ) බටහිර සීමාවත් හරහා වැටී ඇති බලංගොඩ  මග නොඉදුල් අලංකාරය පිරි  පරිසරයක් හරහා ගමන් කිරීමේ අත්දැකීම ලබනට සුදුසුම මාර්ගයකි. බගවන්තලාවෙන් පිටවී තේ වතු සීමාව පසු කල විට අපි වනයේ හුදෙකලා වූවෙමු. එතැන් පටන් මද දුරකදී වර්ශාව තුරල් වූවද ඒ වන විට අපි සියල්ලෝම තෙතබරිත වී හමාරය.
අදුර විසින් පරිසරය ගිල ගෙන හෙයින් ටෙන්ට් කරන්නට තැනක් හොයා ගැනීම අපහසු කටයුත්තකි. අපි සිතාගෙන ආ තැනටද අපිට ළගා වීමට අමාරුය..  දැන් මොකක්ද  කරන්නේ..   සියලු දෙනාම ගැටලුවකට මැදි වූවෙමු.
බගවන්තලාව - බලංගොඩ පාර
කදු බෑවුමේ එහා පසට වන් විට ටර්පන්ටයින් කැලය අවසන් වූ වහාම අපිට හමුවූයේ නැරඹුම් ස්ථානයකි. මද වෙලාවක් සබරගමුවේ පහළ නිම්නයේ සුන්දරත්වය විඳි අපි ගමන් අරඹන විට රොශාන් අයියා ගූගල්ගේ උදව්වෙන් කෙටි මගක් සොයා ගෙන තිබුණෙන් අපි ඒ මගට පිලිපන්නෙමු. හොදින් තාර දමා තිබූ එම මාර්ගය එකිනෙක බැදී වියන් සේ සෑදී තිබුණු තුරුවියන් මැද්දෙන් ටර්පන්ටයින් කැලෑ මැද්දෙන් අපිව වෙනත් ලෝකයකට ගෙන ගියා වැනිය.
වැස්සට පස්සේ
 එයද සුන්දරත්වයෙන් අපි ඉන් පෙර පැමිණි මාර්ගයන්ට නොදෙවෙනිය. අපිට වම් පසින් නැගී හිටියේ හාවා ගලය දකුණෙන් වංගෙඩිගලය. අපි අදුර වැටෙමින් තිබූ මොහොතක බෙලිහුල් ඔය තානායම අසලින් A4 ප්‍රධාන මාර්ගයට ඇතුල් වූවෙමු.

මතුවට...

No comments:

Post a Comment